List Rotmistrza Witolda Pileckiego

Ballada "List Rotmistrza Pileckiego" w wykonaniu 
Antoniego Kamińskiego 

List Rotmistrza Witolda Pileckiego

Dla Pana Pułkownika Różańskiego, Witold Pilecki

Na skórze wciąż gładki - wewnętrzny trąd miałem,

Co wżarł mi się w duszę - nie żywiąc się ciałem.

Z nim chodząc po mieście - w ślad wlokłem zarazę...

Przeciętny znajomy nic o tym nie wiedział,

Że prosząc: "Wstąp do nas, bo będę urazę

Miał do Cię" - narażał się sam, bo gdym siedział

Z nim pijąc, lub z jego małżonką herbatę -

(a na zapytanie: gdzie teraz pracuję?

Starając się wzrok gdzieś wlepić w makatę

mówiłem, że piszę lub rzeźbię, maluję) -

A samą bytnością już bakcyl wnosiłem,

Co skrycie się czając w pozornym niebycie,

Złem płacąc - za serce - (żem jadł tam i piłem) -

Mógł wtrącić do lochu i złamać im życie.

Mój jeden przyjaciel, co tyle wciąż serca

Miał dla mnie - gdyż w piekle z nim razem siedziałem

I tam gdzie "vernichtungs"* - w krąg wszystkich uśmiercał

Uchronić od śmierci go jakoś zdołałem.

Więc teraz tak bardzo serdecznie podchodził

On do mnie - z ufnością. Lecz sprawką szatana -

Człowieka zacnego - jam w serce ugodził,

by dać coś dla tamtej, co stamtąd przysłana.

Dlatego więc piszę niniejszą petycję,

By sumą kar wszystkich - mnie tylko karano,

Bo choćby mi przyszło postradać me życie -

Tak wolę - niż żyć wciąż, a w sercu mieć ranę.

Mokotów (?), 14 maja 1947